Kuchnia Polska w przeciwieństwie do wielu kuchni narodowych uległa na przestrzeni wieków wielu wpływom i zmianom. Były to z jednej strony wpływy niemieckie, francuskie, orientalne, rosyjskie jak i włoskie czy żydowskie. Jeszcze w średniowieczu o kuchni Polskiej w kronikach pisano że jest bardzo ostra i charakteryzuje się częstym użyciem dużych ilości mięsa i kasz. Stosowano dużo przypraw, głównie pieprzu i gałki muszkatołowej. Było to możliwe dzięki dobrym kontaktom z krajami Orientu i niższym cenom przypraw. Najpopularniejszym trunkiem w Polskiej Kuchni było piwo i miód pitny, dopiero z czasem pojawiło się wino, importowane z Węgier. Bona Sforza w 1518 przywiozła ze sobą włoskich kucharzy i sprowadziła do Polski wiele warzyw. W 1862 Stanisław Czerniecki napisał pierwszą polską książkę kucharską "Compendium Ferculorum albo zebranie potraw". Stanisław August wniósł do Polskiej kuchni francuskie tradycje kulinarne. Polska kuchnia ma bardzo dużą odmienność związaną z regionami, czego przyczyną były miedzy innymi rozbiory Polski. Szkielet kuchni polskiej stanowią potrawy wspólne dla większości narodów północnosłowiańskich. Do potraw typowych dla Kuchni Polskiej i Słowiańskiej można zaliczyć babę wielkanocną, barszcz czerwony w wariancie z kołdunami, barszcz biały, bigos, flaczki, grochówkę, jarzyny po polsku, kapustę kiszoną, ogórki kiszone, kapuśniak, kluski ziemniaczane, kutię, makowiec, nalewki, pierogi, rosół, sandacz po polsku. Z pozostałych potraw o nowszym rodowodzie, a wspólnych z krajami nie Słowiańskimi można wymienić befsztyk tatarski, kiełbasy pochodzące z Niemiec, mizerię pochodzącą z Francji , golonkę gotowaną, naleśniki które są potrawą ogólnosłowiańską, piernik, schabowy, stek, ziemniaki gotowane czy ziemniaki puree.
2006-2017 rolnicy.com / wszelkie prawa zastrzeżone / All rights reserved.